Мушкилоти синамаконии синамакҳои калон

Сатҳи синф ба саломатии кӯдак мусоидат мекунад. Нишондиҳанда беҳтарин роҳи таҳкими саломатии кӯдак аст. Шираи модарон миқдори зиёди ғизоҳои муҳимро дар бар мегирад.

Инфрасохтор

Инкишоф додани занҳо бо мӯйҳои калон метавонад мушкилоти махсусро пешниҳод кунад.

Ҳангоми калонсолон ва навзодҳо, зан метавонад дар бораи синамаконӣ дар баъзе мушкилот дучор шавад, ки боиси ноумедӣ мегардад. Аксарияти модарони дорои нурҳои калон метавонад хунрезӣ, пошидан ва маститҳо бошанд.

Сина аз зан асосан аз матоъи ҷигар иборат аст. Барои кам кардани андозаи сина бояд фоизи равғани баданро кам кунед. Ҳаҷми матоъ ва ҳаҷмаш синф ба қобилияти истеҳсоли шир вобаста нест.

Бисёре аз занони дорои синамакҳои калон ба кӯдакони худ шир медиҳанд. Зарфҳои калон ва нармавӣ намакро нигоҳ намедоранд ва кӯдак хеле кушоданро мекушад ва даҳонашро мекушояд. Занна мӯйсафед бояд вазифаи дилхоҳро барои ғизодиҳии кӯдак пайдо кунад.

Зане, ки синамакони калонсол дорад, бояд синаашро ба назар гирад, то барои муваффақ шудан ба кӯдаки хушсифат имконият пайдо кунад.

Ба миқдори калон ва синамаконӣ ба осеби ҷиддӣ нарасидааст, зане, ки шифобахш аст, бояд якчанд усулҳоро истифода барад:

Далелҳои мусбӣ ин аст, ки калонтар кардани синамак, калонтарини заҳмати он мегардад ва он бештар аз рӯи он меистад. Ҳамин тавр, хӯроки навзод осонтар мешавад.

Занҳои калон, аз таҷрибаи таҷрибаи тиббӣ нисбат ба сина хурдтар аст.

Бисёр одамон тавсия медиҳанд, ки модарони дорои синамакҳои калон шир аз занон зиёдтар бошанд. Ин дуруст нест. Баъзе занҳо шир бештар истеҳсол мекунанд, дар ҳоле, ки баъзеҳо камтаранд, вале ин ба андозаи неши онҳо ҳеҷ коре надорад. Дорувории шир дар занон бо андозаи синамак хурд аст.

Гигиенияи хуби ширин хеле муҳим аст, чунки занон бо мӯйҳои калон аксар вақт мушкилоти пӯстро доранд, ки аз сабаби пошидани пӯсти сина дардноканд ва ё мубталои беморӣ мебошанд. Бисёр проблемаҳои пӯст метавонад аз сабаби маводи моеъ пайдо шаванд, ва майдони зери сина ба вирусҳо таъсири манфӣ мерасонад. Нешҳои худро бо об бе собунро шустед, онҳоро пурра хушк кунед, ба ноҳияҳои назди сина диққати махсус диҳед. Боварӣ ҳосил намоед, ки қитъаи замин боқӣ мемонад, махсусан дар ҳавои гарм ва гарм.

Маблағгузории кӯдак метавонад махсусан мушкил бошад, агар модар омӯзиш, таҷриба ва таҷрибаи синамаконӣ надошта бошад ва аз андоза ё шакли сина ба зане,